Çorum’un Başpınar köyünden yetişen 13 erkek baletin hikayesi, “Baletler Köyü” belgeseliyle sinema perdesine taşındı. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğretim Üyesi ve Yönetmen Dr. Fatih Diren tarafından çekilen belgeselde Anadolu’nun küçük şehirlerinden biri olan Çorum’da 13 balerinin yetişmesinin hikayesi yer alıyor. T24’ten Faruk Ekici’ye konuşan Diren, o sorulara şu yanıtları verdi;
“Baletler Köyü’nün hikâyesinden nasıl haberdar oldunuz?
Baletler Köyü’nü bir haberde görmüştüm. Bir de Çorum Belediyesi’nin çıkarttığı dergide görmüştüm. Oradan okudum hikâyeyi. Ben de Çorumluyum zaten. Kendi memleketimin hikâyesi. Okuyunca bu hikâye çok ilginç dedim. Her zaman karşınıza çıkacak bir hikâye değil. Hemen haberi okuduktan sonra baletlere ulaşmıştım. İlk giren baletlerden birisi olan Mersin Devlet Opera ve Balesi’nden Erdoğan Şanal’a ulaştım. Öyle başladı hikâye.
– Çekmeye nasıl karar verdiniz?
Ben hikâyeyi görür görmez zaten belgesel için çok uygun olduğunu düşündüm. Çok ilginç bir hikâye. Hikâyeyi duyunca hemen işte dediğim gibi Erdoğan Bey’e ulaştım. Erdoğan Bey’e de dedim ki “bunu film yapmalıyız mutlaka.” “Tabii” dedi o da çok sıcak baktı. Sağ olsun yardımcı oldu. Ama “bunu çekmemiz için Kültür ve Turizm Bakanlığı Sinema Genel Müdürlüğü’nden destek almaya çalışacağım. Eğer bunu alırsam daha kolay çekebiliriz. Daha profesyonel çekebiliriz. Ama almasak da ben bunu bir şekilde çekeceğim” dedim. “Tamam” dedi. Bakanlığa başvurduk, bakanlık desteği çıktı. Bakanlık desteği çıktıktan sonra süreci daha da hızlandırdık. İşte Mersin’e, Çorum’daki köye gittik, araştırmalara başladım, mekânları gördüm, kişilerle konuştum. 2024 senesinin ağustos sonu eylülün başında Mersin, Çorum ve Ankara’da çekerek filmi bitirdik.
– Çorum’un Başpınar köyünde böyle bir şeyin ilki olmak çevredekiler tarafından nasıl yorumlanıyor ilk başlarda?
Hikâye Ömer Acar’la başlıyor. Ankara’da Ömer Acar bir fırında çalışırken bir hanımefendi geliyor. Ondan tuzsuz ekmek istiyor birkaç kere. İşte samimi oluyorlar falan. Git gel derken Ömer Acar’a “Seni konservatuvara sokalım” diyorlar. O da “Benim yaşım geçti, kardeşimi alın isterseniz” diyor.
Alaattin Acar’ı söylüyor. Alaattin Acar kabul ediyor. O köyden ilk olarak Alaattin Acar okula girdikten sonra Erdoğan Şanal giriyor. Ondan sonra diğer kişiler giriyor. Erdoğan Şanal’ın kardeşi Ertan Şanal, şu an Mersin Devlet Opera ve Balesi’nin müdürü olan Serbülent Biçer ve en son da bizim filmimizin de ana kahramanı Alperen Dağ giriyor. O mezun olup sözleşmeli olarak göreve başlıyor.
– Köyün ilk baleti Alaattin Acar neden filmde yok?
Alaattin Acar filmde yok çünkü kendisi filmde olmak istemedi. Biz saygı duyuyoruz. Birkaç kişi daha var. Onlar da olmak istemediler. Buna da buradan cevap vereyim. Bazı eleştiriler olmuş filmle ilgili. Niye herkes filmde yer almadı, sadece bu kişilerin hikâyesi anlatılıyor gibi bir eleştiri olmuş. Bu doğru değil çünkü biz herkese teklif sunduk. “Filmde yer alır mısınız?” dedik ve birkaç kişi kabul etmedi. Tabii kabul etmeyince de yapacağımız bir şey yok. Biz kabul edenlerle filmi çektik. O konuda eleştiriler çok doğru değil.
Köyden çıkan kişiler genelde çok olumsuz tepki görmemişler. Çorum gibi bir yerde erkek dansçı yetişmesine ilk etapta bizim bir önyargımız var. Bunlar dışlanmıştır ya da dalga geçilmiştir, eleştirilmiştir gibi düşünüyoruz ama kendileri olumsuz bir tepki görmemişler. Bu da ilginç bir nokta aslında. Memur olup Ankara’da başarılı bir şekilde çalışmaları da daha sonra köylüler tarafından da olumlu karşılanmış.
– Çocuklarını Ankara’ya konservatuvara gönderen köylülerin temel motivasyonu neydi?
İlk girenler Ankara’da parasız yatılı okulda okuyorlar. Bunun bir etkisi var ve bitirdikten sonra da memur olma garantisi var gibi bir şey. Çünkü o zaman bale sanatçısı az olduğu için bitirenlerin çoğu sınavda olsa daha kolay girebiliyorlardı memurluğa. Bunun etkisi olmuş. Ama diğer daha genç nesil tabii daha bilinçli olarak bu sanatı bilerek girmişler. Onların memur olması daha zor tabii ama buna rağmen 13 kişi birbirini takip ederek balet olmuşlar”
